نحوه روغنکاری کمپرسور

نحوه روغنکاری کمپرسور : روغن کمپرسور یکی از مهم‌ترین مواد موجود داخل کمپرسور است که بدون آن عملا کمپرسور توانایی کار کردن ندارد. داشتن یک روغن مناسب در یک کمپرسور از عوامل مهم در بازدهی و طول عمر آن به حساب می‌آید. یک روغن بی کیفیت، باعث آسیب جدی به کمپرسور شده و خسارات جبران ناپذیری به کمپرسور وارد خواهد کرد. روغن‌های متفاوتی در بازار وجود دارد که باید بر اساس نوع کمپرسور خود بهترین نوع آن را انتخاب کنید. برای بررسی بیشتر نحوه روغنکاری کمپرسور تا انتها مقاله با فوکس کالا همراه باشید.

چرا روغن کاری در کمپرسور اهمیت دارد؟

اکثر سیستم‌های حرکتی مکانیکی ، از روغن کاری به‌عنوان فاکتوری در راستای حفظ سلامت و کارکرد بهینه اجزای خود بهره می‌برند.

کمپرسور سیستم‌های تهویه مطبوع نیز جدا از این امر نیستند. سیستم‌های تهویه مطبوع برای کارکرد دقیق و بی نقص نیاز به یک سیستم روغن‌کاری مناسب دارند تا تمام اجزا بتوانند بدون خوردگی، داغ شدن، کاهش بازدهی و درفضایی ایزوله بدون فشار مضاعف کار کنند.

همچنین لازم به توضیح است که روغن استفاده شده در سیستم روغن کاری کمپرسور باید :

1. غلظت (ویسکوزیته) کافی داشته باشد تا در درجه حرارت های زیاد ترکیب شیمیایی خود را در کمپرسور و در حرارت های پایین مایع بودن خود را در اواپراتور حفظ کند.
2. روغن های تبرید باید عایق الکتریسیته باشند(دی الکتریک)
3. نقطه اشتعال آن بالا باشد.
4. روغن باید عاری از رطوبت-موم -هیدروکربن و سایرناخالصی ها و ذرات معلق باشد.
5. دارای نقطه ریزش خوب باشد یعنی در درجه حرارت های کم غلیظ نشود.
6. با مبرد دستگاه سازگاری داشته باشدو با آن واکنش شیمیایی انجام ندهد.
7. مبرد دستگاه به راحتی در آن حل شود ولی با آن ترکیب نشود تا مشکلی درکار روغن کاری انجام ندهد.
8. تولید کف نکند.

بهترین روش های روانکاری کمپرسور

تقریباً همه کمپرسورها به نوعی روان کننده برای خنک کردن، آب بندی یا روانکاری اجزای داخلی نیاز دارند. فقط کمپرسورهای جت استاتیک (اجکتورها) و ماشین‌های بدون روغن اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم با روتورهای معلق در بلبرینگ‌های مغناطیسی یا هوا از نیاز به برخی از انواع روغن‌کاری معاف هستند. این مقاله به بهترین روش های روانکاری کمپرسور دینامیک می پردازد.

اجزای کلیدی کمپرسور

کمپرسورهای دینامیک دارای چند جزء کلیدی هستند که به خنک کننده/روان کننده نیاز دارند: چرخ دنده ها، یاتاقان ها و مهر و موم. تا به امروز، اکثر کمپرسورهای دینامیکی همچنان از مهر و موم های روغن کاری شده با لایه روغن استفاده می کنند، فقط مهر و موم های لابیرنت یا مهر و موم های روغن کاری شده با گازبدون لایه ای مایع عمل می کنند که چهره ها را جدا می کند. در مهر و موم های معمولی روغن کاری شده با مایع، روان کننده یاتاقان و آب بندی اغلب یکسان هستند.

آشنایی با انواع کمپرسور‌ ها

عملکرد سیستم روغن روانکاری کمپرسور

سیستم روغن روان کننده (شکل 4) روغن را به کمپرسور و یاتاقان های راننده و چرخ دنده ها و کوپلینگ ها می رساند. روغن روان کننده توسط پمپ ها از مخزن خارج می شود و تحت فشار از طریق خنک کننده ها و فیلترها به بلبرینگ ها تغذیه می شود. پس از خروج از یاتاقان، روغن دوباره به مخزن تخلیه می شود.

مخزن به گونه ای طراحی شده است که به گردش کل حجم سیال خود بین هشت تا 12 بار در ساعت اجازه می دهد. مخازن نفت اغلب دارای حسگرهای حرارتی برای نظارت بر سطوح دما در هنگام راه اندازی و عملیات ثابت هستند.

مخازن همچنین اغلب دارای کنترل دمای روغن هستند که برای جلوگیری از گرمای بیش از حد در طول سیکل های عملیاتی اوج، پیش گرمایش را در شرایط راه اندازی سرد و خنک شدن را فراهم می کند. مخزن ممکن است تحت فشار یا تهویه باشد.

هنگام کار، روغن روان کننده کمپرسور معمولاً توسط پمپ روغن اصلی به گردش در می آید. یک پمپ کمکی به عنوان حالت آماده به کار عمل می کند. این دو پمپ به طور کلی دارای انواع مختلف درایو یا منبع تغذیه هستند. هنگامی که هر دو به صورت الکتریکی هدایت می شوند، به فیدرهای تغذیه جداگانه متصل می شوند.

در کمپرسورهایی با گیربکس بالارفته، پمپ روغن اصلی ممکن است به صورت مکانیکی از گیربکس رانده شود و پمپ کمکی در مراحل راه اندازی و پایین آمدن فشار کمپرسور کار می کند. شیرهای تسکین هر دو پمپ را از تأثیر فشارهای بیش از حد بالا محافظت می کنند. شیرهای چک از جریان معکوس روغن در پمپ ثابت جلوگیری می کنند.

روان کننده های کمپرسور

اکثریت قریب به اتفاق کمپرسورها توسط روغن های توربین درجه یک با درجه های ویسکوزیته ISO 32 یا 46 به بهترین وجه کار می کنند. با این حال، انواع مختلفی از کمپرسورها وجود دارد و هر سازنده احتمالاً روان کننده هایی را توصیه می کند که روی پایه های آزمایشی و در تست استفاده شده اند.

روغن توربین ISO VG 32 درجه ممتاز بیشتر از درجه های ویسکوزیته سنگین تر استفاده می شوند. شاخص ویسکوزیته معمولی 97 است، با نقطه ریزش در حدود -37 درجه سانتیگراد (-35 درجه فارنهایت). پایداری اکسیداسیون (در هر ASTM D943) باید از 5000 ساعت تجاوز کند و نقطه اشتعال (به ازای ASTM D92، COC) باید 206 درجه سانتیگراد یا 403 درجه فارنهایت باشد. این روان کننده ها باید موارد زیر را ارائه دهند:

• عمر طولانی بدون نیاز به تغییر
• جلوگیری از اسیدیته، لجن، تشکیل رسوب
• محافظت عالی در برابر زنگ زدگی و خوردگی، حتی در هنگام خاموش شدن
• امولسیون خوب برای ریختن آبی که وارد سیستم روانکاری می شود
• قابلیت فیلتر آسان بدون کاهش مواد افزودنی
• کنترل فوم خوب

غیر معمول نیست که این سیستم ها را برای چندین سال با پر کردن اولیه روان کننده، در برخی موارد بیش از 30 سال، کار کنید. این چرخه‌های عمر طولانی‌مدت با انتخاب محصول درجه یک، مخزن‌های بزرگ، کنترل آلودگی نسبتاً خوب و اثر «شیرین‌کننده» گاه به گاه روی روغن مورد استفاده مرتبط است.

چرخه عمر طولانی‌تر روی توربین، توربو کمپرسور و سایر روغن‌های نوع R&O مورد استفاده در این کاربردها نیز با ساختار افزودنی نسبتاً ساده محصول تسهیل می‌شود که انواع عوارض مرتبط با سیستم‌های افزودنی پیچیده مانند آن‌هایی که در روان‌کننده‌های دنده EP یافت می‌شوند را به حداقل می‌رساند.

روغنکاری کمپرسور و چرخش روغن در کمپرسور چگونه است؟

به‌طور کلی سیستم روغن کاری یک کمپرسور شامل یک کارتر میل لنگ، یک پمپ فشار یا وسیله پاشش روغن، یک صافی، یک فیلتر و یک روان کننده سیلندر است.

در کمپرسورهایی که ساختار سیلندر و پیستونی دارند، از قطعه‌ای به نام Rod Dipper یا Oil Pump به منظور روغنکاری استفاده می‌شود. (هر دو قطعه در موارد مختلف مورد استفاده قرار میگیرد)

Rod Dipper به انتهای آزاد میل لنگ متصل می‌شود و توسط میل لنگ، از طریق دنده، زنجیر یا تسمه V شکل حرکت می‌کند.

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

روغن با قطعاتی همچون میل لنگ، پیستون، پین و یاتاقان ایستا در تماس است. به این‌صورت که در ابتدا، پمپ قدرت مکش را از میل لنگ گرفته و روغن را پس از عبور دادن از فیلتر، به بلبرینگ‌ها می‌رساند.

معمولا در این فرایند یک شیر برای تنظیم فشار روغن تعبیه می‌شود که فشار روغن را حفظ می‌کند. سپس روغن به واسطه اویل پمپ، به حفره میانی میل لنگ تزریق می‌شود. این امر در فرآیند روغن کاری کمپرسور باعث آغشته شدن میل لنگ به روغن می‌شود. سپس روغن از میل لنگ به سمت یاتاقان انتهایی جریان یافته و از طریق شاتون، روغن به بلبرینگ بالایی می‌رسد

سیستم روغن کاری روغن را به کمپرسور، یاتاقان ها، چرخ دنده ها و کوپلینگ ها می رساند. روغن روان کننده توسط پمپ ها از مخزن خارج و تحت فشار از طریق کولرها و فیلترها به بلبرینگ ها تزریق می‌شود. پس از خروج از یاتاقان، روغن دوباره به مخزن تخلیه باز میگردد.

در سیستم روغن کاری کمپرسور، مخزن به گونه ای طراحی شده است که امکان گردش بین هشت تا 12 بار در ساعت را به کل حجم سیال (روغن) می دهد. لازم به توضیح است که مخازن روغن اغلب دارای حسگرهای حرارتی برای نظارت بر سطوح دما در هنگام راه اندازی و عملیات هستند.

همچنین، مخازن معمولا امکان کنترل دمای روغن را دارند که برای جلوگیری از گرمای بیش از حد در طول سیکل های عملیاتی، پیش گرمایش را در شرایط راه اندازی سرد فراهم می کند. هنگام کار، روغن روان کننده کمپرسور معمولاً توسط پمپ روغن اصلی به گردش در می آید. علاوه بر آن، یک پمپ کمکی به عنوان حالت آماده به کار عمل می کند. این دو پمپ به طور کلی دارای درایو یا منبع تغذیه هستند. زمانی که هر دو فعال می شوند، به منابع تغذیه جداگانه متصل می شوند.

در صورت نیاز یک سوئیچ فشار، پمپ روغن کمکی را فعال می کند. اگر فشار روغن کمتر از حد از پیش تعیین شده باشد، سوئیچ فشار دوم کمپرسور را خاموش می کند.

فیلترها روغن را قبل از رسیدن به نقاط روغن کاری تمیز می کنند و یک گیج اختلاف فشار بر میزان جریان نظارت می کند.

جریان روغن به هر یاتاقان به طور جداگانه توسط روزنه ها تنظیم می شود، به ویژه برای نقاطی که به روغن کاری با فشارهای مختلف نیاز دارند. از طرفی روغن برای سایر اجزای مکانیکی از خطوط انشعاب گرفته شده است. به عنوان مثال، هنگامی که از یک نشانگر موقعیت محور هیدرولیک استفاده می شود، روغن از سیستم روغن روان کننده تامین می شود.

دما و فشار در تمام مکان‌های مهم سیستم، از جمله دمای مخزن روغن، خطوط برگشت از یاتاقان‌ها، چرخ دنده‌ها و سایر اجزای مکانیکی اندازه‌گیری می‌شود. همچنین، دما و فشار اغلب در دو طرف مکش و تخلیه هر مرحله فشرده‌سازی ثبت می‌شود.